BLOG: ONZE CRUISE MET SILVERSEA 2.0

Dag 0 : Brussel - Athene

Dagboek van Odette en Danny

Het lijkt voor ons wel net een eerste schooldag. Het is precies of we straks aan ons allereerste cruise-avontuur gaan beginnen en eigenlijk is dit ook wel een beetje zo.

Cruise 2.0 at Silversea...

Wat zal ons te wachten staan? Wat zal er veranderd zijn? Dat is wat wij en jij natuurlijk ook, te weten willen komen. Dit is ook de reden waarom we absoluut op deze eerste afvaart aan boord willen gaan. Plus een bijkomende reden : het prachtige nieuwste schip van Silversea, de Silver Moon, ontdekken.

We willen dus heel graag onze ervaringen met jou delen en zullen daarom dagelijks jou deelgenoot maken van ons avontuur. Want reizen en cruisen in het bijzonder, is toch altijd een leuk avontuur.

Eén ding is zeker: bereid je goed voor op jouw reis want reeds op de luchthaven moet je allerhande vereiste papieren meerdere malen laten zien. Wij zullen je daar natuurlijk over informeren en ervoor zorgen dat je alle benodigde bewijzen bij de hand hebt.

Maar laat ons eerlijk zijn, dat is een kleine moeite voor hetgeen wat je, net zoals wij, graag wenst te doen: eindelijk weer cruisen!

Na een zeer aangename vlucht met Aegean Airlines en hun opmerkelijk goede service, kwamen we aan in Athene, waar op de luchthaven een leuke bedrijvigheid was. Het gaf ons een leuk gevoel van ‘yes’, mensen kunnen en mogen weer reizen !

Het weer was te mooi om binnen te blijven (blue sky en 29°C), dus na onze zeer vlotte check-in bij het ‘InterContinental Athenaeum Athens Hotel’, zijn we op stap gegaan richting centrum. Na een mooie wandeling langs de tempel van Zeus en de poort van Hadrianus, bereikten we het Parlementsgebouw en waren we net op tijd om de prachtige choreografie van de aflossing van de wacht te bewonderen. Dit is en blijft toch altijd heel speciaal.

Vandaar hebben we verder gekuierd door de winkelstraat die gezellig druk was. Mondmaskers zijn hier niet verplicht, maar worden op straat wel door velen gedragen. Voor de rest gelden hier ongeveer dezelfde regels als in België: beperkt aantal mensen in de winkels en mondmasker op bij het betreden van openbare ruimtes, bars en restaurants. Maar éénmaal je plaats hebt genomen, mag het mondmasker af.

Op het einde van de winkelstraat kom je in de wijk die de naam Plaka draagt. Deze is gelegen aan de voet van de Akropolis. Daar kan je op één van de vele terrasjes genieten van een uniek uitzicht bij een hapje en een drankje. Alleen al het kuieren door de kleine straatjes geeft je een instant vakantiegevoel… Zo veel mooie kleine straatjes met prachtige bloemen en het ene terrasje al gezelliger en aanlokkelijker dan het andere, met een bloemen- en kleurenpracht om ‘U’ tegen te zeggen.

Na zo’n gezellige namiddag en avond in het centrum van Athene, mocht een laatste glaasje in de prachtige Roof Top Bar van het hotel, met adembenemend uitzicht op de Akropolis, zeker niet ontbreken.

En dan een laatste keer dromen van cruisen, een droom die straks werkelijkheid wordt...

Tot morgen!

Dag 1 : Athene, Griekenland - inscheping

Dagboek van Odette en Danny

Ik ben zo zenuwachtig dat ik bijna mijn koffers niet dicht krijg! Hoe laat is het? Is het nog geen 13 u. want dan brengt het busje ons naar de Cruise Terminal?

We zijn natuurlijk wat te vroeg, want de inscheping start stipt vanaf 14 u. Eerst moeten we de medische vragenlijst invullen (Hoest u mevrouw? Heeft u keelpijn? Enz.

De vragen die we allemaal kennen en ook dienden te beantwoorden bij een check-in in pre-Covid-19-tijden. Daarna worden we doorverwezen naar de persoon die de sneltest zal afnemen.

Dit gaat allemaal zéér vlot en na een 15-tal minuten wachten op het resultaat, komt iemand van Silversea je persoonlijk ophalen voor de echte check-in. Dan mogen we eindelijk aan boord van dit prachtig nieuwe schip!

We worden hartelijk verwelkomd door een super enthousiaste crew die eindelijk weer van de partij mag zijn. Ze stralen allemaal van optimisme.

Ik kom ogen te kort en wil al overal foto’s van nemen, maar Danny neemt me prompt mee naar de suite. Na een eerste verwelkoming door onze suitestewardess komt ook onze butler Rodolpho zich voorstellen. Wow, zo'n persoonlijke butler voelt heel speciaal.
We krijgen te horen dat we de safety briefing via op ons televisiescherm moeten volgen en dat er om 18 u. de standaard 'drill' is.

Daarna schenkt Rodolpho het eerste glas champagne in... en dat,... dat voelt pas echt als het begin van een cruise!

Maar laat ons eerlijk zijn, dat is een kleine moeite voor hetgeen wat je, net zoals wij, graag wenst te doen: eindelijk weer cruisen!

Tijd voor een late lunch in het restaurant naast het zwembad, The Grill. Lekker in de schaduw genieten we van een glaasje Chardonnay bij een lekker, licht visgerecht.

Alles is tot in de kleinste details verzorgd.

We gaan terug naar de suite en daar wacht ons een zeer aangename verassing: onze koffers zijn uitgepakt en alles hangt netjes in de dressing. Dat doen ze niet automatisch natuurlijk, ze vragen hiervoor wel je toestemming. We wisten echter niet dat ze het zo snel zouden doen. Top!

Een vraag die je jou waarschijnlijk stelt, is: zijn mondmaskers verplicht?
Aan boord moet je in de publieke ruimtes (dus voornamelijk in de gangen) je mondmasker dragen maar eens je in een lounge, bar of restaurant zit, mag het mondmasker af. Dus eigenlijk net als thuis, in België. Dat voelt echt niet als een last.
In openlucht, op dek 10 rond het zwembad, zijn de mondmaskers helemaal niet verplicht.

Om 18.30 u. is er een 'Sail Away Event' aan het zwembad. We installeren ons in de mooie loungezetels en genieten van de voorstelling van wie alle verantwoordelijken zijn: van de Spa, de excursies, de restaurants, de bars,... En natuurlijk wordt ook de Chef voorgesteld, een Fransman,... dat belooft veel goeds!

De eerste avond mogen we alvast niet klagen van zijn keuken!

We besluiten het vanavond rustig te houden en gaan vroeg slapen.

Aangekomen in onze suite wacht ons nog het beste nieuws van de dag: we mogen morgen 'vrij' aan land , de ‘bubbel’-excursies zijn niet meer nodig. YES!

Tot morgen in Syros!

Dag 2 : Syros

Dagboek van Odette en Danny

Freedom! We mogen alleen van boord! Wat voelt dat goed om weer zelf van boord te kunnen en mogen gaan. We liggen pal in het centrum aangemeerd wat natuurlijk heel aangenaam is.

Griekse eilanden: TOP bestemming! Je krijgt onmiddellijk een echt vakantiegevoel en Ermoupolis op Syros moet niet onderdoen voor een St.-Tropez of St.-Maxime aan de Franse Azurenkust.

Dit wondermooie Griekse eiland blijft onder de radar van zijn gekende buren Mykonos en Santorini, maar dat is ook de bedoeling en zijn vaste fans willen niet anders. Het eiland maakt deel uit van de Cycladengroep.

De diepblauwe zee, strakke witte stranden en bevallige middeleeuwse dorpjes dragen bij aan het karakter van dit wondermooie Griekse eiland.

De hoofdstad Ermoupolis is een netwerk van smalle straatjes bezaaid met leuke Venetiaanse statige huizen en pittoreske kerken.

De kleurrijke stad ligt op de hellingen langsheen de kustlijn en geeft uit op de haven. In het midden bevindt zich het marktplein met het stadhuis en de aanliggende neoklassieke gebouwen die uitkijken op het eerder vermelde netwerk van smalle straatjes. Tevens is er een overvloed aan klokkentorens, kerken met kobalt-blauwe koepels en kloosters die de stad haar typische karakter geven.

De haven zelf is omgeven met leuke terrasjes van bars en restaurants. Voor de geïnteresseerden zijn tevens diverse musea zoals het Vanvakaris en archeologisch museum te bezichtigen.

Anderen die meer willen genieten van de zee en de zon vinden in de nabijheid het Finikas strand compleet met ligbedden en zonneschermen.

Kortom, voor ieder wat wils.

Hoog tijd nu om dit mooie schip in al zijn glorie te bewonderen. Maar morgen komen jullie meer te weten over het schip zelf. Ik hou er de spanning nog wat in!

Want vandaag ga ik echter wat dieper in op het eten aan boord van de Silver Moon. Ik denk dat jullie hier benieuwd naar zijn. Geef toe het 'foodie' gebeuren is toch ook zeer belangrijk op een cruise.

Buffetten bestaan nog wel degelijk en zijn zowel voor ontbijt als lunch zeer uitgebreid met verschillende 'stations' voor koud, warm, kaas, dessert, enz. Het enige verschil met vroeger is dat je het niet zelf op je bord mag leggen, maar dat alles voor jou wordt gedaan. Je wijst aan of zegt wat je wil en het wordt vriendelijk op je bord gelegd.

Ook hebben ze hier een leuke manier van een 'pre- selectie' in afgesloten doosjes. Deze worden door de uiterst hulpvaardige kelners op jou bord geplaatst. Zo zijn er doosjes met een selectie van gerookte vis of charcuterie of kaas. Handig en vooral ook zeer mooi gepresenteerd.

Het is onze bedoeling om alle eetgelegenheden en bars aan boord uit te testen en het zijn er nogal wat. Acht (!) restaurants en dat op een schip van deze kleine omvang.

Na onze lunch gisteren in The Grill aan het zwembad, was vandaag 'La Terrazza' aan de beurt. Dit restaurant biedt 's middags een zeer uitgebreid buffet. Er is veel plaats op het terras achteraan het schip en nog meer in de airco-gekoelde binnenruimte.

Vanavond is het 'Formal Evening'. Die smoking en avondjurk mochten na maanden weer eens uit de kast en dat voelde goed.

Na de 'Captains Reception' met de voorstelling van de 'Senior Managers' begaven we ons naar het 'Arts Café', om daar buiten op het terras, met een glaasje champagne, te genieten van het schouwspel van binnenvarende luxe yachten. Heel mooie schepen maar toch zijn we blij dat wij op dit fantastisch mooie schip zitten.

Dan was het eindelijk tijd voor het diner: het Franse restaurant 'La Dame'. Alle verwachtingen werden overtroffen: mooi interieur, goede bediening en belangrijkst van al: TOP gerechten. Zeker een Michelin-sterrenrestaurant waardig. Niet alleen de kwaliteit van de gerechten was top maar ook zeer belangrijk: de presentatie!

En dan kom je in je suite en wordt je nog met een kleinigheid verwend: Belgian pralines van Pierre Marcolini. Wat een lekkernij om de dag mee af te sluiten!

Tot morgen op Paros!

Dag 3 : Paros

Dagboek van Odette en Danny

Deze morgen hebben we het ontbijt uitgeprobeerd in La Terrazza en we kunnen zeggen: het is goedgekeurd! Het ontbijt wordt hier wederom in buffet-style met bediening geserveerd. Een zeer uitgebreide keuze en het 'omelet station' valt in de smaak!

Vandaag laten we jullie dek 10 en 11 ontdekken. Hier bevinden zich in de buurt van het zwembad: de Pool Bar, The Grill, een Whirlpool Area, een Jogging Track en het restaurant Spaccanapoli.

Het water in het zwembad is lekker warm, dus zalig om baantjes te trekken. Ja hoor, dat kan je hier, want het zwembad is 15 m lang!

Rond het zwembad staan uiteraard ligstoelen met handdoeken en tafeltjes, maar er zijn ook meerdere loungezetels in de zon of in de schaduw. De meeste ligzetels op dek 11 staan zelfs achter windschermen.

Na kort een boekje te lezen in de zon, nemen we een vroege lunch boven op dek 11. We hadden ons voorgenomen om gewoon een gezond klein gegrild visje te eten, maar dan ga je zitten en zie je op de tafel van je buur een pizza staan die je zo uitnodigend toelacht met als resultaat dat je aan de verleiding niet kunt weerstaan.
De pizza's van het restaurant Spaccanapoli zijn heerlijk!

We hebben niet veel tijd om het culinaire af te werken want om 13.15 u. hebben we een excursie. Ze verwachten ons in de Venetian Lounge en tonen ons hoe we de gids aan land zullen kunnen volgen via headsets gekoppeld met een app op onze telefoon.

Het schip ligt voor anker in de baai van Naoussa, op het eiland Paros. Dit kleine eiland is zoals Syros, dat we gisteren bezochten, opnieuw een underdog in de groep van de Cycladen, enkel bekend door de ervaren reizigers. De haven waar de tender ons afzet is veel kleiner dan deze op Syros. Toch geeft het uitzicht onmiddellijk een ‘postcard’ gevoel. Mooie stranden, witte huisjes en windmolens en kerken met kobalt-blauwe koepels. Rondom de haven liggen een aantal typische bars en restaurants. Het landschap van heuvels er omheen, bezaaid met honderden witte huizen, is dor zoals we verwachten in deze zuiderse landen.

Paros is al bewoond sinds 3200 jaar voor onze tijdrekening en heeft een verleden van zeeslagen, economische en culturele ontwikkeling.

Het eiland is o.a. bekend voor haar prachtige witte marmer. Het gebruik ervan is ondertussen aan banden gelegd en kan enkel nog, mits toelating, gebruikt worden door kunstenaars. Een bekend beeld in Pariaans marmer is niet minder dan de Venus van Milo in het Louvre in Parijs.

Voor de economie is voornamelijk de wijnproductie heel belangrijk op het eiland. Het zorgt voor een export naar alle eilanden in de Egeïsche zee en zelfs ver erbuiten. Het mooie wijnhuis Moraitis dat we vandaag bezoeken via de excursie, is al generaties hiervoor bekend. Van vader op zoon wordt er wijn geproduceerd dat in de vroege jaren met de familiale boot naar de diverse eilanden werd gebracht.

Na een begeleid bezoek aan heel het wijndomein van Moraitis, van de kelders tot de wijnranken, krijgen we op het terras een uitgebreide wijnproeverij van wit, rosé en rood en dat alles met brood, tomaatjes en kaas. Echt een verwennerij en dat gratis want de excursies zijn nog steeds inbegrepen niettegenstaande je dus nu ook vrij aan land mag!

Na dit bezoek brengt de bus ons naar het stadje Parikia, waar we nog een heel mooie Grieks-Orthodoxe kerk, naar het ontwerp van de Aya Sophia in Istanboel, bezoeken.

Van daaruit is het nog een korte wandeling naar de pier waar de tender aanmeert en ons terug naar het schip terugbrengt. We hebben nog juist de tijd om baantjes te zwemmen om onze pizza-uitspatting van ‘s middags af te werken.

Vanavond proberen we het S.A.L.T restaurant uit en ook dat valt weer reuze mee. S.A.L.T staat voor 'Sea and Land Taste' en serveert lokale gerechtjes. Wederom zeer lekker en zeer mooi gepresenteerd. We worden verwend door de sommelier die ons verschillende Griekse wijnen laat proeven, die we helemaal niet kenden. De Retsina met zijn specifieke harssmaak, is zeker een ontdekking.

De avond is te mooi om reeds te gaan slapen dus besluiten we nog een laatste drankje te nemen buiten op het terras van de Panorama Lounge met zicht op de haven van Paros. De mooie gitaarmuziek is zelfs op het terras te horen. Om elf uur neemt DJ Bart over en nodigt de aanwezigen uit voor een dansje. Wij besluiten toch om dit aan ons voorbij te laten gaan, want het was al bij al toch weer een goed gevulde dag

Op naar PATMOS morgen!

Dag 4 : Patmos

Dagboek van Odette en Danny

Vandaag beloofd weer een zonovergoten dag te worden, 29°C, maar met een klein briesje, dus zeer draaglijk. De Cycladen zijn een verzameling van eilanden en dat beseffen we elke dag meer en meer. Overal waar je kijkt zijn eilandjes, klein en groot.

Om 8 uur wordt het anker uitgegooid voor de haven van Skala op het eiland Patmos. Ook vandaag moet er dus gentenderd worden en de haven beschikt hiervoor over haar eigen shuttle dienst.

Het kleine eiland Patmos, circa 34 km² groot, ligt in het zuiden van de Egeïsche eilandengroep. Het is van vulkanische oorsprong en telt slechts een 3000 tal inwoners. Het is voor velen een 'Heilig Eiland' omdat, volgens de overlevering, de evangelist Johannes er rond het jaar 95 naartoe verbannen werd. In de Grot van de Apocalyps schreef hij het laatste boek van het Nieuwe Testament van de Bijbel: de Openbaring van Johannes.

Patmos komt ook ter sprake in de Griekse mythologie omdat Zeus dit eiland aan zijn dochter Artemis zou hebben geschonken.

Naast de wijnbouw, olijfgaarden en de visserij leeft de bevolking voornamelijk van het toerisme. Dit laatste heeft ze te danken aan het feit dat het eiland één van de hoofdplaatsen van het christendom is.

Hoog boven de haven bezoeken we het Johannietenklooster dat deel uitmaakt van de UNESCO Werelderfgoedlijst. Dit klooster heeft het uitzicht van een versterkte burcht en moest de monniken beschermen tegen piraten die de eilanden onveilig maakten. In de kloosterkerk bewonderen we mooie fresco's uit de 13e eeuw en bezoeken we de rijk gevulde bibliotheek met oude boeken, handschriften en oorkonden, alsook de schatkamer met een overvloed aan relikwieën, iconen en andere cultusvoorwerpen. In hetzelfde kloostercomplex bevindt zich ook de Grot van de Apocalyps met de lessenaar waar de evangelist de beroemde tekst schreef met uitzicht op de zee.

Aan de voet van het klooster lopen we tussen de typisch witte huisjes door de straatjes van Chorà. Dit dorp is destijds ontstaan bij de bouw van het klooster en huisvestte de arbeiders en kunstenaars die er werkten.

Terug in de haven van Skala genieten we op een leuk terrasje nog even van een verfrissing alvorens naar de Silver Moon terug te varen.

We willen toch nog even terug komen op de gezondheidsmaatregelen (oude en nieuwe), die genomen werden om de epidemie aan boord te bestrijden. Het schip vaart in Europa, meer bepaald in de Griekse eilanden en dus moeten we ons houden aan de Griekse regels. Dit betekent dat we in publieke ruimtes een mondmasker moeten dragen. Eigenlijk komt dit neer op het dragen van een mondmasker wanneer men zich verplaatst; dus in de gangen. Maar éénmaal in een bar, een restaurant of de bibliotheek mag het mondmasker af. Ook de volledige crew draagt een mondmasker.

Uiteraard moet een mondmasker in je suite niet. Dus eigenlijk een beetje zoals thuis waar we ook in de winkels een mondmasker moeten dragen. Dit wordt door iedereen, ook de crew heel goed opgevolgd en wordt eigenlijk een gewoonte.

We vernamen trouwens vandaag dat op de Silver Muse, die start in Alaska, de regels van de VS gelden. Wat betekent dat je aan boord geen mondmasker meer moet dragen. Want in Amerika moeten de mensen die volledig gevaccineerd zijn, geen mondmasker meer dragen. Plus, aangezien iedereen aan boord gevaccineerd is, dient er dus aan boord ook geen mondmasker meer gedragen te worden.

Overal aan boord staan ‘Sanitizing Points’, waar je je handen kan ontsmetten. Dat is ondertussen ook een gewoonte en kennen we eigenlijk nog van vroeger. Ook aan land voor je de tender opstapt is er een automatische desinfectiedispenser. Het is geen ‘plakkerige gel’, dus ontsmet je je handen met plezier.

Ook de tafels worden, nadat je de tafel hebt verlaten, elke keer grondig afgekuist en gedesinfecteerd. Zelfs de placemats worden telkens vervangen. Het zijn allemaal kleine details die heel belangrijk zijn.

Als je, na bijvoorbeeld een excursie, terug aan boord komt, wordt er gevraagd om even halt te houden bij de automatische temperatuurmeter.

Je butler komt ook iedere dag even in je suite om je temperatuur op te meten. Dit gebeurt allemaal heel vlotjes en snel, zonder veel gedoe en stelt allemaal niet veel voor. Safety first! We zijn echt blij dat we terug kunnen en mogen varen, dat we die kleine extraatjes er zonder problemen bij nemen. Het geeft een veilig gevoel.

Morgen Rhodos, dat zal een aangenaam weerzien worden!

Dag 5 : Rhodos

Dagboek van Odette en Danny

Aangezien ik elke dag vroeg opsta (en dat weten de meesten onder jullie wel via mijn ‘early mail’ verkeer), kan ik genieten van het binnenvaren van Rhodos, in de stralende ochtendzon.

Na 13 maanden, kan ik ook eindelijk het schouwspel van aanmeren weer eens bewonderen. Want men moet toch toegeven dat zo’n schip veilig en kalm aan de kant leggen toch geen sinecure is. Wij logeren op het dek van de brug en ik zie dat ze daar toch wel met 5 officieren en evenveel walky talkies instructies geven vanop hun uitkijkpost.

De ingang van de Mandraki haven wordt door een mannelijk hert aan de ene kant en vrouwelijk hert aan de andere kant omgeven. Naast de vuurtoren zijn daarachter ook nog drie oude windmolens te bezichtigen die vroeger gebruikt werden om de, per boot aangevoerde, granen te malen.

Rhodos is op drie na het grootste Griekse eiland en werd lang beschouwd als de brug tussen Europa en het Oosten. Het situeert zich slechts op enkele kilometers van de Turkse grens. Het wordt ook 'Island of the Knights' genoemd vanwege de Christelijke Ridderorde die er vanaf 1309 jarenlang gevestigd was.

We besluiten om deze morgen op eigen houtje het versterkte stadscentrum te bezoeken en gaan dan ook met volle moed op stap. Het weer is zoals de voorbije dagen. Super, strak blauwe hemel en een aangename temperatuur van om en bij de 25°C.

Rhodos wordt beschouwd als de oudste stad uit de Middeleeuwen en is tevens geklasseerd als UNESCO erfgoed. Door de stadsmuren heeft het antieke Rhodos het uitzicht van een versterkte burcht. Via een poort krijgen we toegang tot het noordelijke gedeelte van de oude stad. Langs de Ridderstraat met zijn vele winkeltjes en leuke cafeetjes en restaurants bereiken we het Hippokrates plein met haar mooie fontein en het archeologisch museum om uiteindelijk te eindigen aan het Paleis van de Grootmeesters. Maar dat bezichtigen we deze namiddag via een excursie.

Deze middag wordt een speciale lunch, want we proberen Kaiseki uit. We worden er in het Japans begroet door het personeel. Het restaurant is niet te groot en je kan ook aan de bar plaats nemen om het schouwspel gade te slaan.

Er is een heel mooi sushi en sashimi menu, maar wij laten ons verrassen door het assortiment dat Silversea voorstelt, een selectie aan sushi en sashimi. Danny geniet ervan met zijn koude sake, maar ik hou het bij mijn water en glaasje Chardonnay.

Om 14.15 u. stappen we de bus op voor een ‘Scenic Drive’ rond het eiland waar we o.a. de overblijfselen van de arena zien. We rijden langs de vele luxe resorts terug naar de oude stad voor ons begeleid bezoek aan het Archeologisch museum en het Paleis van de Grootmeesters.

Het paleis dat we vandaag bezichtigen is volledig heropgebouwd door de Italianen en was het zomerverblijf van Victor Emmanuel III en later van Benito Mussolini. De belangrijkste bezienswaardigheden hier zijn de tientallen reusachtige kleurrijke mozaïeken vloerversieringen die vanop het eiland Kos zijn overgebracht. Het oorspronkelijke Paleis van de Grootmeesters dateerde uit de 14de eeuw toen de Ridderorde zich op het eiland vestigde. Het werd in 1856 grotendeels verwoest door de ontploffing van een munitieopslagplaats bij een blikseminslag.

Aansluitend op ons bezoek aan het Paleis bezoeken we ook het archeologisch museum aan het Hippokrates plein met onze lokale gids. Dit museum diende oorspronkelijk als hospitaal en werd gebouwd met de schenkingen van de Ridders die hierdoor ook wel de Hospitaalridders werden genoemd. Hierbij moeten we vermelden dat het hospitaal ook toegankelijk was voor alle inwoners van Rhodos en omgeving. Naast de hospitaalzalen zelf konden we in dit museum ook nog honderden beelden bewonderen die over de jaren heen op het eiland gevonden en verzameld werden alsook allerhande artefacten van de regio.

We moeten toegeven dat ons bezoek aan het oude stadscentrum zeer leerrijk was en zeker niet mocht ontbreken op onze cruise. Het eiland zelf heeft echter nog veel meer te bieden maar dat zullen we bewaren voor een volgend bezoek.

We zijn rond 17 u. terug aan boord, dus nog even tijd om wat verfrissing te zoeken in het zwembad. Eens terug in onze suite bellen we onze butler want we willen de 'Caviar – Champagne' service eens uitproberen. Ik denk niet dat ik hier meer uitleg over moet geven, jullie kunnen zich wel voorstellen hoe we hiervan hebben kunnen genieten.

Voor vanavond hadden we een reservering in The Grill, dat is het restaurant rond het zwembad en op dek 11, maar er is wat veel wind en besluiten dan toch binnen te eten. We hebben ons oog laten vallen op de ‘Silver Note’, een klein, gezellig en ‘donker’ restaurant/bar met live muziek. We wanen ons in een New Yorkse tent.

De kaart is er zeer speciaal, geen voor- en hoofdgerecht maar kleine gerechtjes, tapas-style. Verdeeld in vier thema's: Oceans, Cooked, Raw en Earth.

We kiezen voor de 'Buttered Lobster Tail' en de 'Salt from the Fields' Het lamsvlees smelt in op onze tong. Sorry als het water jullie in de mond komt, maar ik moet eerlijk zijn hé.

Vroeg in bed met een tasje slaap-thee. Niet dat we dat nodig hebben, want de matrassen zijn top en we worden heel snel in slaap gewiegd, door het schip dat al vaart.

Morgen een dagje op zee!

Dag 6 : Op zee

Dagboek van Odette en Danny

Het is 7 u. ’s morgens; tijd voor onze dagelijkse ‘workout’. Eerst wat stappen op het parcours op dek 11. Acht ‘laps’ is één ‘mile’, maar wij doen er nog een schepje bovenop en ik doe er 10 en Danny 20! Daarna nog 20 baantjes trekken in het zwembad en we kunnen weer een stukje pizza meer eten straks.

We hebben een zeedag vandaag dus gaan we jullie dit mooie schip wat laten ontdekken. Enkel de dekken en suites en overmorgen bij onze tweede zeedag zijn dan de bars en restaurants aan de beurt. Sorry als vandaag ons verslag een beetje saai zou overkomen.

De gangen binnen, de liften en de traphal zijn allemaal in lichtbruine tinten en ogen een beetje traditioneel maar eenmaal buiten op de dekken is het meubilair heel uitnodigend en modern met grijze en blauwe tinten. Overal zijn er heel leuke en uitnodigende loungezetels.

Op het schip kan je moeilijk verdwalen want op twee ruimtes na, liggen alle publieke ruimtes (zoals bars en restaurants) achteraan op het schip. Dus enkel de Observation Library en de Card Room liggen vooraan op dek 11.

We vertrekken vanop dek 10 met de Pool Grill, de Pool Bar en het zwembad. Op dek 10 liggen ook de Silver Suites, alsook op dek 11. De ligging van deze suites, op het bovendek, geeft een spectaculair uitzicht op zee. De ruime leefruimte maakt comfortabel relaxen mogelijk. Wie net dat iets meer ruimte wil, moet zeker opteren voor een Silver Suite.

Op dek 9 bevindt zich de Panorama Lounge, waar het zowel binnen als buiten heel aangenaam vertoeven is.

Op dek 8 is er het Arts Café, dat ook een leuk en gezellig terras heeft. Naast het Arts Café bevindt zich de Boutique, die tot nu toe meestal dicht was, want die mag enkel open als we niet in een haven liggen. Maar nu even genoeg over die publieke ruimtes, de rest komt overmorgen. Nu terug naar de suites.

Silver Moon beschikt énkel over suites. Wij hebben het voorrecht gehad om alle suites te kunnen bezoeken. De Butler Fleet Manager, een Belg van Brugge, heeft ons een uitgebreid scheepsbezoek gegeven. Alle suites hebben dezelfde heel mooie lichtgrijze en -bruine tinten, prachtig meubilair en zijn zeer ruim.

Uiteraard wacht er in elke suite een fles champagne bij aankomst en word je verwelkomd door je butler. Dat is toch wel iets speciaals en heel aangenaam. De badkamer ‘amenities’ zijn allemaal van Bulgari en je kan zelfs je soort hoofdkussen kiezen. De matrassen zijn echt wel van topkwaliteit, want lekker slapen is toch ook één van de ‘geneugten’ van een cruise.

Laten we je verder langs de verschillende dekken leiden om de suites te ontdekken.

Op dek 9 – 8 – 7 – 6 en 5 liggen alle Veranda suites. De Veranda Suites worden onderverdeeld in Classic Veranda Suite, Superior Veranda Suite en Deluxe Veranda Suite, afhankelijk van hun ligging op het schip.

De Veranda Suites bieden je zeker alle comfort met een slaapkamergedeelte en een zithoekgedeelte, waarvan de zitbank in sommige suites groter is en tot 3de bed kan omgevormd worden. Daarnaast vind je er een mooie walk-in dressing en een badkamer met ligbad en grote douche.

Mooi midship, op dek 9 liggen de Owner’s Suites, de hoogste categorie suites op de Silver Moon. Dan volgen de Grand Suites die vooraan op dek 8 en 9 liggen. Op dek 7 liggen dan de Royal Suites. De Owner’s, Grand en Royal Suites lijken net wel appartementen.

Op dek 4 liggen zes Vista suites. Deze suites hebben geen balkon maar hebben een groot raam. Drie van deze suites zijn speciaal aangepast, nl. ‘wheelchair accessible suites’. In de badkamer wordt de douche niet afgescheiden door een douchegordijn maar door een mooie wand.

Nog even terug naar dek 9. Hier liggen mooi midship, zes Panorama Suites. Deze suites hebben ook geen balkon maar wel alle voorzieningen zoals een Vista Suite. In tegenstelling tot de Vista Suites hebben ze grote panoramische ramen helemaal tot beneden, waardoor er veel meer licht in de suite is en de suite ruimer lijkt.

De Panorama Suites zijn gelegen naast de Silver Suites en de Owner’s Suites zodat ze als ‘connecting room/suite’ kunnen gebruikt worden.

Op naar Limasol, Cyprus, morgen na een heerlijke nachtrust op zo’n top matras.

Dag 7 : Cyprus

Dagboek van Odette en Danny

Ons eerste bezoek aan Cyprus: Limasol.

We zijn benieuwd. We hebben beslist om geen excursie te boeken want het waren allemaal ‘Scenery’ tours voor de panoramische uitzichten en we hadden geen zin om zo lang in de bus te zitten. De andere excursie was een hele dag een ‘Hiking Trail’ en dat vonden we bij 32°C ‘s morgens om 9 u. ook niet zo’n goed idee.

Met de shuttle trekken we naar het oude stadsgedeelte, maar eigenlijk was er niet zo veel te zien. Dan maar een wandeling gemaakt op de mooie promenade tot aan de nieuwe Marina die wel heel uitnodigend was met zijn terrasjes. De Marina is heel uitgebreid met niet alleen de aanlegsteigers voor de boten, maar ook vele laagbouw-appartementen. Het geheel deed ons een beetje denken aan Port Grimaud in Frankrijk.

Limasol is een heel grote stad met ook een heel nieuw gedeelte dat we jammer genoeg alleen van ver hebben kunnen aanschouwen. We hadden beter een taxi genomen om ook dat nieuwe gedeelte eens van dichtbij te verkennen. Maar ja, gedane zaken nemen geen keer. We waren dus rond de middag al terug, maar

wat is het fijn om weer aan boord te zijn.

De zon was echter heel hevig, maar ja ik wilde niet luisteren naar Danny’s goede raad en wilde absoluut in de zon eten. Dat heb ik me goed beklaagd want in de namiddag had ik vele blinde vlekken op mijn ogen. Zo erg dat ik geen foto’s meer kon bekijken om naar Ellen door te sturen voor het publiceren van ons dagelijks verslag. Dat verslag hebben jullie dus waarschijnlijk met een dag vertraging ontvangen. Mea culpa!

Onze butler wilde mij eens verwennen en heeft me een hele ceremonie parels in mijn bad gedaan en daar heb ik van genoten. Wat een verwennerij.

‘s Avonds hadden we een reservatie in Kaiseki. We wisten niet goed wat we moesten verwachten. We waren er om 20 u. en waren de enigen. Voelde een beetje vreemd aan zo’n ‘Private Dinner’.

We werden dus uiteraard op onze wenken bediend, maar na een half uurtje kwamen dan toch nog een 5-tal andere gasten. Aangezien de kaart totaal vreemd was voor ons, hebben we de Chef maar laten beslissen voor het 6-gangen menu, met o.a. King Krab Tempura en Surf & Turf met Lobster & Waygu Beef. Dat alles met aangepaste wijnen: heerlijk!

Het Kaiseki restaurant ligt naast de Atlantide en schuin ertegenover S.A.L.T. Maar tussen S.A.L.T en Atlantide ontdekten we nog een kleine bar, super mooi en super gezellig: de S.A.L.T. Bar. We konden dit niet zo maar voorbijwandelen en hadden geluk dat er net een tafeltje vrij kwam voor een laatste glaasje.

Morgen nog een zeedag, wat zijn we weer blij!

Dag 8 : Dag op zee

Dagboek van Odette en Danny

Het is 32°C, een licht briesje en kalme zee; lijkt wel een spiegel. De ligzetel rond het zwembad is zeer uitnodigend, maar eerst het beloofde verslag schrijven.

Op dek 11 vind je helemaal vooraan het schip de Observation Library met de Card Room. Het is geen echte bar maar je kan er wel koffie en thee vinden voor de vroege vogels (ikke dus). Deze Observation Library is eigenlijk de enige publieke ruimte die vooraan gelegen is, aangezien de andere publieke ruimtes achteraan het schip liggen.

Over dek 10 en 11 heb ik al genoeg verteld, denk ik, want dat is de plek waar we het meest vertoeven met The Grill, de Pool Bar en pizzeria Spaccanapoli. Er is zeker voldoende personeel die je altijd op je wenken bediend. Zoals reeds gezegd, hebben we ons meerdere malen laten verleiden voor een super lekkere Pizza Puttanesca als klein hapje voor de lunch.

Dek 9 biedt nog zo’n favoriete plek voor ’s avonds, nl. de Panorama Lounge met zijn uitnodigende en zeer mooie loungezetels, zowel binnen als buiten. Elke avond is hier Live Music en om 23 u. is het de beurt aan DJ Bart om je ten dans uit te nodigen.

Op dek 9 is ook nog de Connoisseur’s Corner, waar je zowel binnen als buiten in alle rust kan genieten van een Cognac of Whisky. Je waant je zo in een Engelse Club.

Met het Arts Café zijn we op dek 8 beland. Hier kan je de hele dag door lichte snacks en detox drankjes in leuke flesjes nuttigen. Het Arts Café heeft ook weer zo’n mooi terras met gezellige loungezetels. Naast het Arts Café is het toprestaurant La Dame, wat in niets moet onderdoen voor een Frans sterrenrestaurant. Wat hebben we hier genoten. Ik ga jullie niet laten watertanden maar het menu was TOP. We hadden een gezellig tafeltje met zicht op zee tot Janneke maan kwam piepen en het donker werd natuurlijk. Voor dit specialiteitenrestaurant moet je wel een toeslag van $ 60 per persoon betalen, maar het is zijn geld meer dan waard.

Op dek 8 heb je ook de Boutique die eerlijk gezegd een beetje tegenviel. Er was weinig keuze en het was zeer duur, dus Danny was blij voor z’n portemonnee.

Dek 7 dan, met het Casino en het restaurant Silver Note. Zeker ook een aanrader, want je kan er niet alleen eten bij Live Music maar ook gewoon langs komen voor een glaasje aan de bar of in de gezellige zeteltjes. Plus je kan er zelfs een dansje doen. We waanden ons weer jong en hebben dat laatste dus wel af en toe gedaan, want ook dat hoort bij de cruisebeleving natuurlijk.

Tenslotte vind je op dit dek 7 ook nog La Terrazza, waar je ’s morgens kan ontbijten en ’s middags lunchen, allebei in buffetvorm. ’s Avonds wordt La Terrazza een Italiaans restaurant, waar je echt verwend wordt en waar het zeer aangenaam vertoeven is bij mooi weer en weinig wind. Dit is zeker het geval als het schip ’s avonds lang in de haven blijft liggen. Aangezien wij elke dag mooi weer hadden, zijn we er drie avonden gaan dineren. De antipasti waren heerlijk en alle pasta’s worden aan boord gemaakt. Dit alles met lekkere aangepaste Italiaanse wijnen. Opnieuw een aanrader !

Even vermelden dat de Silver Moon gebouwd werd op de Ficantieri werf in Ancona. Tijdens de bouw werden de heel mooie lounge zetels, stoeltjes en tafels,… kortom, al het meubilair voor de buitenruimtes opgeslagen in een loods. Kort daarop sloeg het noodlot toe en brak er brand uit waarbij alles vernield werd. Alles moest dus halsoverkop opnieuw worden besteld maar door Covid-19 werd de lancering van het schip gelukkigerwijze uitgesteld en kon alles dus op tijd opnieuw geleverd worden.

Dek 6, de ‘place to be’ voor diegenen die zich willen laten verwennen in de Spa of hun conditie willen onderhouden in de Fitness. Op het terras achteraan is een grote Whirlpool.

Je kan van dek 10 naar dek 6 via trappen aan de buitenkant van het schip. Dit maakt het heel leuk, want zo moet je niet altijd eerst naar binnen om de lift te nemen. Plus wat trappen doen, kan op dit schip helemaal geen kwaad om wat in conditie te blijven en ervoor te zorgen dat er niet te veel kilo’s bijkomen van al dat lekkers.

Dek 5 wordt bijna volledig ingenomen door publieke ruimtes. Dit komt voornamelijk door de Dolce Vita. Een heel grote ruimte met centrale bar waar je de hele dag door iets kan komen drinken. Hier wordt ook elke namiddag Trivia gespeeld onder leiding van de Cruise Director. Aan de ingang van de Dolce Vita bevindt zich aan bakboord ook de receptie en aan stuurboord de excursiedesk.

Beiden bevinden zich een beetje verdrongen in een hoek en zijn niet uitnodigend. Het personeel is er wel behulpzaam en vriendelijk, maar ze zitten een beetje verstopt.

De Dolce Vita wordt gezien als het kloppend hart van het schip, maar dat is het momenteel niet. Misschien komt dit wel omdat we maar met 200 passagiers zijn. Het feit dat het zo’n mooi weer is en dat nu ook alle excursies inbegrepen zijn, dragen er misschien ook toe bij dat het hier zo rustig is. Aan de ingang van de Dolce Vita bevindt zich ook de Future Cruise Manager bij wie je eventueel je volgende cruise kan boeken.

Achteraan op dek 5 vinden we de Venetian Lounge waar we de ‘Captains Reception’ hadden en waar je ook elke avond van de show kan genieten. Wij zijn geen zo’n showfanaten en het was ook veel te mooi weer ‘s avonds om binnen te blijven dus daarover kunnen we jullie niet zo veel vertellen, sorry daarvoor.

Dek 4 tenslotte… heel belangrijk! Culinair dan toch, want hier bevindt zich het hoofdrestaurant: de Atlantide. Het restaurant zelf oogt een beetje ‘oud’ met rode fluwelen zetels, een laag plafond, allemaal heel klassiek. Ook de menukaart is heel traditioneel met Foie Gras, Lobster Tail, verschillende soorten steaks en vis. Het is zeker allemaal lekker, maar aangezien het aanbod aan restaurants zo groot is zijn wij er toch maar twee keer geweest.

Over de lunch in Kaiseki heb ik jullie al verteld. De sushi en sashimi waren top, maar ’s avonds eet je op hoog culinair niveau Japans… overheerlijk. Ook voor dit specialiteitenrestaurant moet je bijbetalen ($ 40 per persoon), maar ook dit hebben we met plezier gedaan. Voor de super lekkere lunch moet je echter niet bijbetalen.

Aan de andere kant van de Main Dining Room ligt het restaurant van het nieuwe S.A.L.T. concept bij Silversea, nl. S.A.L.T. Kitchen. Dit restaurant biedt de lokale keuken van de plek waar het schip vaart. In ons geval was dit dus een kaart met Griekse specialiteiten en elke avond zijn er ook speciale typische voor- en hoofdgerechten van de stad of streek waar het schip aangemeerd ligt. Wij hebben dat natuurlijk uitgetest en waren aangenaam verrast. In de S.A.L.T. Lab, vlak naast S.A.L.T. Kitchen, worden ook twee keer per dag kookdemonstraties gegeven, wederom van lokale gerechten.

En dan is er nog de S.A.L.T. Bar: een heel mooie, leuke, kleine, gezellige bar. Dit is één van onze favorieten!

Wauw, ik verschiet er zelf van dat het verslag zo lang is. Maar ja, de Silver Moon is ook geen klein schip natuurlijk. Doordat er zo veel mogelijkheden zijn - om te dineren en te lunchen of simpelweg te genieten van een drankje of in stilte je boek te lezen in één van de vele loungezetels - wordt een cruise met De Silver Moon zeker een topbeleving.

Tot morgen op Kreta!

Dag 9 : Kreta

Dagboek van Odette en Danny

Het is 7 u. ’s morgens… Ik zit buiten op het terras te werken en we varen de haven van Heraklion binnen. Wij zijn vandaag op Kreta, het grootste van de Griekse eilanden, het eiland van de oppergod Zeus, de bakermat van de Griekse mythologie.

Wij hebben een Silversea-excursie geboekt die start om 8.45 u. Dus deze morgen geen baantjes stappen of zwemmen, dat is voor straks. De excursies zijn echt wel in heel kleine groepjes. Van 8 tot max. 10 man in een grote bus, dus plaats genoeg. We hebben ook vernomen dat alle buschauffeurs en gidsen elke keer door het speciale US Covid-gezondheidsteam aan boord, ingehuurd door Silversea, een sneltest moeten ondergaan voor ze met de gasten in aanraking komen. Ook de crew wordt elke dag getest. Dit gezondheidsteam heeft dus elke dag van meer dan 400 mensen een sneltest afgenomen.

Maar ter zake, we zijn in Heraklion, we moeten bij de les blijven. Want les krijgen we vandaag en wel van een Nederlandse gids uit Maaseik die reeds 30 jaar in Griekenland woont. Ze is Doctor in de Archeologie, maar eigenlijk had ze beter toneelspeelster geworden want ze vertelt alles precies of ze staat op de bühne. Maar eerlijk is eerlijk, ze kent er heel wat van en brengt het over met passie.

We bezoeken vandaag het Paleis van Knossos en het Archeologisch Museum. Het is nog maar 9 u. ’s morgens maar toch al bloedheet. Dit paleis is zeer groot en werd eigenlijk per toeval ontdekt. Het bestond uit verschillende vleugels en was eigenlijk een stad op zichzelf.

Er waren vleugels voor de koning en zijn gevolg. De authentieke troon is zelfs nog te bezichtigen. Vleugels voor de werkers en vleugels voor de logistiek waar alle binnen gebrachte goederen werden bewaard. Maar er was tevens een soort van arena om zich te vermaken en uiteraard de nodige offerplaatsen voor de goden.

Kortom een hele stad. Bij de ingang die uitgaf op de haven was er zelfs een ‘boekhoudkantoor’ waar op een tablet van klei de hoeveelheid goederen werden genoteerd. Ze deden vooral aan ruilhandel maar toch hadden ze ook reeds de eerste munteenheden: het waren platen van exact 26,3 kg en dat vertegenwoordigde een bepaalde waarde. Verder had elkeen een eigen identiteitsbewijs onder de vorm van een zegel.

Het hele paleis wordt omringd door schitterende natuur met prachtige wijnvelden.

Op deze archeologische site worden alleen replica’s bewaard, met uitzondering van de authentieke troon. Alles wat werd gevonden, wordt bewaard in het museum. Dat is onze volgende stop en daar wordt je stil van de omvang van de gevonden gebruiksvoorwerpen: fresco’s, meubels,… Ja, zelfs zeer verfijnde tot met bladgoud bedekte kopjes; compleet met een oortje om uit te drinken. Het is onvoorstelbaar dat in 1400 voor Christus er al zo’n beschaving was. Meer uitleg over deze Griekse periode zie verslag Danny.

Het was een zeer leerrijke maar toch ook vermoeiende morgen en we zijn blij als we om 13 u. terug aan boord zijn om de dorstige te laven en de hongerige te spijzen!

We hadden voor deze namiddag nog een bezoek aan een wijndomein gepland. Want Kreta is niet alleen gekend voor zijn archeologische vondsten, maar ook voor zijn wijnen. Die excursie vertrekt echter al om 14 u. dus laten we die aan ons voorbij gaan. We gaan wel een beetje wijn proeven aan boord.

Om 17 u. gaan we naar onze suite voor ons ‘vieruurtje’. We bellen onze butler en die dekt onze terrastafel met een wit tafelkleed voor ons glaasje champagne vergezeld van de ‘kleine zwarte bolletjes’ die van een uitstekende kwaliteit zijn. De kaviaar komt uit een Italiaanse kwekerij en is zeer lekker, ze smelt op de tong.

Vanavond hebben we beslist om te genieten van een casual diner in The Grill op dek 10. Er staan ‘weather permitted’ tafeltjes rondom het zwembad, wat een zeer romantische setting geeft. We genieten van een assortiment vlees en/of vis op een stone grill, allemaal even lekker.

De Maître D hier is een Fransman, genaamd Benoit. Dus ook weer eens leuk om een mondje Frans te praten.

Verlicht zwembad, maanlicht, leuke muziek en lekker eten. Wat moet je nog meer hebben om een alweer een top dag mee af te sluiten?

Tot morgen in Mykonos!

Dag 10 : Mykonos

Dagboek van Odette en Danny

Frankrijk heeft zijn St. Tropez, Spanje heeft zijn Ibiza en Griekenland heeft zijn Mykonos! Dat merk je heel snel bij het binnenvaren van de haven. Het ene mega yacht, al mooier en groter dan het ander.

Silversea is blijkbaar niet de enige maatschappij die momenteel Mykonos aandoet, want we varen langs het zeilschip van Windstar, de Wind Star, dat voor de haven geankerd ligt.

Je wordt bijna verblind door de vele witte huisjes. Wat is dit toch een mooie plek! Begrijpelijk dat zo veel ‘celebrities’ hier hun vakantie doorbrengen. Het zijn immers ook bekenden zoals Brigitte Bardot en Jacky Kennedy (Onassis), die voor de faam van het eiland, als vakantiebestemming hebben gezorgd.

We hebben de voorbije dagen een beetje te veel geschiedenis en mythologie moeten verwerken en besluiten dan ook vandaag eens lekker te genieten. Onze zoon was hier twee jaar geleden en raadt ons aan een bezoek te brengen aan een schitterende ‘beach club’. Hij geeft ons de naam ‘Nammos’, wij kijken snel op internet en de foto’s bevallen ons wel.

Nu nog kijken hoe we er geraken. Op Mykonos verplaatsen de meesten zich met een brommertje of met een quad. Bij ons vorige bezoek aan Mykonos hebben we ook brommertjes gehuurd maar dat was jaaaaaaaren geleden. We kiezen toch maar voor een veilige taxi.

Danny had gisteren gedacht om gewoon even een kijkje te gaan nemen op dit strand maar de planner als ik ben, had beslist om toch maar een reservatie te maken en gelukkig maar want dit is geen gewoon strand. Nooit gezien!

Op de parking (met ondergrondse garage!) word je vriendelijk verwelkomd. Daarna wandel je langs de heel mooi onderhouden paden met prachtig aangelegde plantenperken en kunstwerken, richting strand. Maar dan duiken plots, heel verdoken in de omgeving, mooie winkels op en welke! Gucci, Yves Saint Laurent, Louis Vuitton, Hermès, Dior,... Noem maar op, je vindt ze hier allemaal. Dat hadden we echt niet verwacht. We kunnen het toch niet laten om hier en daar eens vlug binnen te lopen om al dat moois te aanschouwen.

Eens op het echte strand aangekomen, blijven we even met open mond staan want zo’n mooi strand hebben we nog maar op weinig plaatsen in de wereld gezien. Het strand ligt in een prachtige baai waar tientallen super yachts voor anker liggen. Een oogstrelend schouwspel. Het water is kristalhelder, uitnodigend ook, want de gasten staan tot aan hun middel te genieten en relaxed een babbeltje te slaan.

Wij zijn wat te vroeg voor de lunch (we hadden om 13 u. gereserveerd) en besluiten nog een glas te drinken in de bar waar we ogen te kort komen om alles rondom ons op te nemen. Om 13 u. gaan we aan tafel en stellen tot onze grote verwondering vast dat er slechts één ander tafeltje bezet is. “Waarom moesten we nu reserveren”, vraagt Danny me. Een uur later echter loopt het restaurant helemaal vol en omdat wij gelukkig zo vroeg waren konden we de beste tafel aan het strand kiezen.

We genieten van een heerlijke lunch met een glaasje wijn en beginnen al snel een aangenaam gesprek met onze buren, een koppel uit Israël. Ja, internationaal is het hier wel. We horen Grieks, Duits, Italiaans, Spaans en zelfs Russisch.

Om 16 u. besluiten we met tegenzin terug naar het schip te gaan. “Gaan jullie al weg”, vragen onze buren, “het feest begint pas!” En ja hoor, wanneer we op de parking op onze taxi wachten, die we om 16 u. besteld hadden, komt het ene luxe busje na het andere van de hotels uit de omgeving, de gasten naar het strand brengen. We laten ons vertellen dat de drukste uren nu nog moeten beginnen en dat dit doorgaat tot laat in de avond. Dat doet ons denken aan de feestjes op de stranden van Pampelone (St. Tropez).

Eens aan boord besluiten we nog wat te genieten van het zwembad want het is weer heel warm en dat zwembad is toch zo uitnodigend.

We kletsen wat met twee Amerikaanse koppels en Danny verleidt de mannen tot het drinken van een Belgische Blonde Leffe en ik leer de dames mijn Piscine de Champagne drinken. Het bevalt iedereen veel te goed waardoor de tijd voorbijvliegt. Hierdoor moeten we ons opnieuw haasten want we willen vanavond nog eens genieten van een lekker etentje buiten aan dek van La Terrazza. We willen niet te laat gaan dineren om een mooie tafel te hebben met zicht op de gekende typische windmolens van Mykonos langs de haven en de baai.

Om 22 u. varen we langzaam weg richting Athene, onze eindbestemming, en besluiten zo, genietend van een laatste glaasje bubbels, onze geslaagde eerste Cruise 2.0 met de Silver Moon.