Dag 4 : Limasol, Cyprus

Dagboek van Odette en Danny

 

We zijn net aangekomen in Cyprus. Het weer is prachtig en we genieten van ons ontbijt in de Colonnade. We houden het gezond maar lekker: wat yoghurt, wat noten, wat fruit... keuze genoeg! 

 

Aangezien het internet ok is, kunnen we elke dag onze krant downloaden en die lezen op dek 7 achteraan (het mooie terras achter de Square) bij een lekker bakje koffie.

 

We zijn vandaag uitgenodigd door de Captain om de ‘Bridge’ te bezoeken. Dat staat gepland om 10.30 u. en aangezien we reeds om 14 u. weg varen besluiten we niet aan land te gaan.

 

We hadden in het verleden wel al de Bridge van de Seabourn Sojourn bezocht, maar nog niet die van de ‘grotere’ schepen Seabourn Encore of Seabourn Ovation en de eerste indruk is er één van ontzag: zo groot! We krijgen een heel interessante uitleg van Luis. Captain Stig en de Staff Captain komen er ook bij staan. Het was een leerrijke en aangename rondleiding. 

 

Bij het verlaten van de Bridge bewonderen we nog alle herinneringsplaten. 

 

Het zit namelijk zo dat een schip, van elke nieuwe haven die het voor de eerste keer bezoekt, zo’n herinneringsplaat krijgt die in de gang van de Bridge wordt opgehangen.

 

Velen onder jullie vroegen me wat meer details over de cruise en het schip zelf. Welnu, we zijn met 250 gasten aan boord en ik heb me laten vertellen dat dit aantal de volgende weken gestaag stijgt. Daarnaast is er 450 man crew aanwezig en nog een hele afvaardiging vanuit de kantoren van Seattle. Zelfs de president van Seabourn hemzelf, Josh Leibowitz, is aan boord.  

 

Seabourn heeft een paar dagen voor we aan boord kwamen, de toelating gekregen om hun gezondheidsprotocol aan ta passen en dus moeten de gasten aan boord geen maskers dragen en moeten we ook geen ‘social distancing’ respecteren. 

Voorlopig draagt het personeel nog wel een masker.

 

Iedereen aan boord, zowel gasten als crew is volledig gevaccineerd. Je mag het schip gewoon verlaten voor een excursie of om de stad in te wandelen. Je moet niet in groep blijven. Je komt ook gewoon weer aan boord zonder controle of testen. 

 

Alle restaurants (The Colonnade, The Restaurant, The Grill by Thomas Keller, Sushi, The Patio, Earth & Ocean at the Patio) zijn open en ook alle bars. Overal aan boord staan er alcoholgel ‘dispensers’ om je handen te ontsmetten. Iets wat we ons ondertussen ook thuis gewoon hebben gemaakt. Aan de buffetten in de Colonnade mag je gewoon jezelf bedienen. 

 

Er is werkelijk geen enkel verschil in de cruisebeleving tussen nu en vroeger.  Het enige wat opvalt, is dat er wel altijd en overal iemand van de crew rondloopt met een vod en een fles poetsmiddel om een stoel, een tafel, een leuning af te kuisen, te ontsmetten,… Noem het zoals je wil, er wordt wat meer aandacht besteed aan de hygiëne, maar dat is dan ook het enige verschil met vroeger.

 

Ook The Retreat is gewoon open, maar nog steeds niet druk.

Er zijn twee shows per avond: één om 20.30 u. en één om 22 u. Een paar nieuwe shows, maar ook de klassiekers zoals ‘An evening with Sir Tim Rice’.

 

Ook aan dek, is er bij het wegvaren elke dag wel een ‘klassieker’: zoals de ijskar die langs komt of een Cocktail Party.

 

We varen dus om 14 u. weg en zetten koers naar een plek, even buiten Limasol waar we al snel drie heel bekende scheepscontouren zien. Het is namelijk de ankerplek van de Seabourn Sojourn, de Seabourn Quest en de Seabourn Encore. Samen met nog twee schepen van Princess Cruises, liggen ze hier al maanden  voor anker. We varen er heel rustig tussen en de schepen begroeten elkaar met hoorngeschal. Het wordt stil aan dek,… iedereen is een beetje beduusd… Hoe lang gaan ze hier nog moeten liggen? Wanneer gaat de hele vloot weer varen ? 

 

We dobberen wel een uurtje tussen de schepen en een Zodiac van de Seabourn Quest komt zelfs even tot bij ons om ‘dag’ te zeggen.

Met een oorverdovend getoeter nemen we tenslotte afscheid en zetten koers naar Rhodos.

​